Tuesday, November 10, 2009

احسان فتاحیان ما را دوباره ایرانی خواهد ساخت

شاید امشب آخرین شب زندگی احسان باشد. احسانی که توسط کودتاچیان با اتهامات واهی به گروگان گرفته شده تا در چنین روزی قربانی تهدید توخالی آنها باشد. خوشبختانه بر خلاف دفعات پیش، اینبار جنبشی در جهت دفاع از حق احسان فتاحیان شکل گرفته است. ولی بیانه و تهدید نرم در این مقطع موثر نیست و این کنش، واکنشی عظیمتر را می طلبد. اینکه حکومت ما را به خبر اعدام هموطنانمان عادت داده است، فاجعه ای است که باید به آن پایان داد. اینکه خود را از انسانیت و ایرانی بودن به عناوینی چون کرد، لر، آذری، بلوچ، کمونیست، مشروطه خواه، مجاهد و اصلاح طلب محدود کرده ایم جای تاسف دارد. آیا این کرد بودن احسان است که باعث شده که سایر گروههای سیاسی و فعالین احتماعی کمی با دیده اغماض و تساهل به این فاجعه ی در شرف وقوع بنگرند؟ چرا جامعه ی ما از خبر اعدام فعالینِ خارج از تهران دچار شوک نمی شود؟ دیگر بس است. باید این مرزها را بشکنیم و بدانیم که کرد بودن احسان او را از ما جدا نمی سازد. احسان یک ایرانیست و همین برای اینکه از خبر اعدام قریب الوقوعش لبریز از کینه ی کودتاچیان شویم کافیست.

تنها راهی که در حال حاضر به ذهن من می رسد، بالا بردن هزینه اعدام (و در قدمهای بعدی زندانی کردن) هموطنانمان است. اگر کودتاچیان باور کنند که با اعدام یک هموطن، ما گوسفندوار به تماشا نخواهیم نشست، جرات چنین کاری را نخواهند داشت. باید به آنها بفهمانیم که از این منظر، ما بین ندا، سهراب، احسان، ایرانیان به گروگان گرفته شده در زندانها هیچ فرقی قایل نیستیم و هر جا که بخواهند به هموطنی (مستقل از قومیت، عقیده و زبانش)، لطمه وارد سازند، جلویشان قد علم خواهیم کرد.

باید بتوانیم راهپیمایی های مشروط تدارک ببینیم. اگر در همان لحظه که خبر را می شنویم، اطلاع رسانی کنیم که اگر این اتفاق بیافتد به خیابان خواهیم ریخت، مزدوران ترسو هیچ وقت به خود جرات رویارویی با موج ایرانیان آزادیخواه را نخواند داد. از این بالاتر، باید به انجا برسیم که بتوانیم به محض شنیدن خبر حکم مشابه برای هر ایرانی، به خیابان بریزیم.

از ته دل می خوام که احسان فردا و فرداها را ببیند و ما بتوانیم پیش از آنکه خیلی دیر شود، عزیزانمان را از چنگال این اشغالگرانِ فرومایه نجات بدهیم.

پی نوشت1. هم اکنون این خبر را خواندم، باید از این حرکت حمایتی همه جانبه شود.
پی نوشت 2. در پاسخ به کامنت دوست عزیزم باید بگویم حق با شماست، من کمی احساساتی شدم ولی منظور اصلی من حرکتهای منسجم، سازمانیافته و از طرف مراجع رسمی تر بود. شاید زیاده خواهی باشد ولی من انتظار دارم احزاب و سازمانهای طرفدار جنبش سبز بیانیه رسمی بدهند. نباید مهم باشد که احسان کرد و عضو کومله است. اگر می خواهیم فردا ایرانی آزاد داشته باشیم و دچار مشکلاتی که 30 سال پیش بوجود آمد نشویم، باید همه فعالین به اولین اصول حقوق بشر پایبند باشند. باید اعتراف کنم که امشب حرکت بچه ها در بالاترین عالی است. امیدوارم که بتوانیم با گسترش خبر ترمزی برای این وحشیان ایجاد کنیم.
.

6 comments:

  1. نازنین سلام.
    من در آخرین لحظه ی فرستادن این لینک به بالاترین خودم را متوقف کردم برای این که در همین بالاترین الان حداقل سه روز است که مرتب لینک ها و نوشته ها و پتیشن های فراوانی برای نجات جانش فرستاده می شود و کسی بی توجه نیست. به عبارتی پیش فرض های شما واقع بینانه نیست. عذر می خواهم ولی می دانم که شما با نهایت دلسوزی کار می کنید. اگر صلاح دانستید این کامنت را هم چاپ نکنید.

    ReplyDelete
  2. لطفا یک ایمیل به من بدهید شاید بتوانم از مدیران بالاترین بخواهم شما را به عضویت دعوت کنند. قول نمی دهم ولی سعی می کنم. با سپاس حرف حساب

    ReplyDelete
  3. خداوندا خودت کمکش کن. «الا رحمتا منا و متاعا الی حین». امیدمان به توست، ناامیدمان نکن.

    ReplyDelete
  4. سلام به هموطنان غیور کرد
    این ضایعه دردناک را به همه ملت ایران خصوصا خانواده شهید احسان فتاحیان تسلیت عرض می کنم.

    ReplyDelete
  5. دیگه خدایی وجود نداره
    وگرنه ناله این مادرها و پدرهایی که بچه هاشون بخاطرازادی کشته شدن میشنید خدا ما رو فراموش کرده چرا باید بزاره اینا نفس بکشن وای دارم خفه میشم خانواده احسان چطوری خودشون برای نبودن بچه اشون راضی میکنن چطوری امشب خواب به چشم مردم ایران میاد

    ReplyDelete
  6. آدرس ایمیلی که گذاشته بودید اشتباه است. لطفا بیشتر دقت کنید و دوباره آدرس بگذارید. حرف حساب

    ReplyDelete