در هفته گذشته اخبار مرتبط با ایران حول محور دو خبر اصلی متمرکز بود: مراسم شب قدر و جلسه رای اعتماد به وزرای کابینه کودتا. این دو خبر پس از هفته ای که تحت تاثیر هلو و افشاگری کروبی بود رسانه ها را تسخیر کرد.
پس از اطلاع رسانی گسترده ای که در رابطه با مراسم شب قدر در مرقد آیت الله خمینی از طرف طرفداران جنبش آزادیخواهی صورت گرفته بود، با پاسخی عصبی از طرف اردوگاه کودتاچیان روبرو شد. کودتاچیان با پیش بینی حضور گسترده مردم در این مراسم که نشان دهنده عدم موفقیت آنها در کنترل بحران بود، با لغو مراسم سعی کردند ضرر را خداقل کنند. لغو یک مراسم مهم دینی، آنهم در محلی خاص و توسط فردی محبوب، چیزی جز ضعف مفرط کودتاچیان را نشان نمی دهد. تیم رسانه ای جنبش باید بر روی این جنبه مانور مناسبی را اجرا کند و حداکثر سود ممکن را از این قضیه برداشت کند. تاکید بر لغو مراسم شب قدر که هر ساله برگزار می شده است در کنار جرم داشتن الله اکبر گفتن، می تواند تاثیر مناسبی بر قشر مذهبی جامعه بگذارد. باید پذیرفت که تمام افراد جامعه آزادی های سیاسی را اولویت خود نمی دانند. مسایل اقتصادی، سو استفاده از اعتقادات دینی و لجن مال کردن آنها و آزادی های اجتماعی نیز باید به عنوان محرکهای عمده برای حضور محکم و موثر طبقات مختلف اجتماعی، مورد توجه قرار گیرد. هنوز دیر نشده و برای پاسخ مناسب وقت هست.
مساله دیگر، جلسه رای اعتماد به وزرای معرفی شده بود. در این رابطه در رسانه ها زیاد نوشته شد ولی نکته مهمی که به نظر می رسد از نظرها پنهان مانده است، تحلیل وضعیت جناح بندی ها در مجلس است. با بررسی آرای داده شده، در نظر داشتن جناح بندی های سنتی مجلس و خصوصیات فردی کاندیداهای معرفی شده می تواند به تحلیلی مهم در رابطه با وضعیت فعلی مجلس بیانجامد.
به عنوان مثال با بررسی اجمالی آرای داده شده با حدود 25 رای ممتنع و 40 رای مخالف در رابطه با اغلب وزرای پیشنهادی روبرو می شویم که می تواند با راستهای سنتی مخالف با احمدی نژاد و فراکسیون اقلیت مرتبط باشد. آرای مثبت داده شده به سوسن کشاورز را می توان به مزدوران و وابستگان احمدی نژاد نسبت داد و تفاوت رای او با علی آبادی را به متحدان احمدی نژاد که گرایش تند مذهبی و ضد زن دارند نسبت داد.
تحلیل دقیق این موضوع از عهده نویسندگان این پست خارج است و برای تکمیل آن به کمک شما نیاز داریم
پس از اطلاع رسانی گسترده ای که در رابطه با مراسم شب قدر در مرقد آیت الله خمینی از طرف طرفداران جنبش آزادیخواهی صورت گرفته بود، با پاسخی عصبی از طرف اردوگاه کودتاچیان روبرو شد. کودتاچیان با پیش بینی حضور گسترده مردم در این مراسم که نشان دهنده عدم موفقیت آنها در کنترل بحران بود، با لغو مراسم سعی کردند ضرر را خداقل کنند. لغو یک مراسم مهم دینی، آنهم در محلی خاص و توسط فردی محبوب، چیزی جز ضعف مفرط کودتاچیان را نشان نمی دهد. تیم رسانه ای جنبش باید بر روی این جنبه مانور مناسبی را اجرا کند و حداکثر سود ممکن را از این قضیه برداشت کند. تاکید بر لغو مراسم شب قدر که هر ساله برگزار می شده است در کنار جرم داشتن الله اکبر گفتن، می تواند تاثیر مناسبی بر قشر مذهبی جامعه بگذارد. باید پذیرفت که تمام افراد جامعه آزادی های سیاسی را اولویت خود نمی دانند. مسایل اقتصادی، سو استفاده از اعتقادات دینی و لجن مال کردن آنها و آزادی های اجتماعی نیز باید به عنوان محرکهای عمده برای حضور محکم و موثر طبقات مختلف اجتماعی، مورد توجه قرار گیرد. هنوز دیر نشده و برای پاسخ مناسب وقت هست.
مساله دیگر، جلسه رای اعتماد به وزرای معرفی شده بود. در این رابطه در رسانه ها زیاد نوشته شد ولی نکته مهمی که به نظر می رسد از نظرها پنهان مانده است، تحلیل وضعیت جناح بندی ها در مجلس است. با بررسی آرای داده شده، در نظر داشتن جناح بندی های سنتی مجلس و خصوصیات فردی کاندیداهای معرفی شده می تواند به تحلیلی مهم در رابطه با وضعیت فعلی مجلس بیانجامد.
به عنوان مثال با بررسی اجمالی آرای داده شده با حدود 25 رای ممتنع و 40 رای مخالف در رابطه با اغلب وزرای پیشنهادی روبرو می شویم که می تواند با راستهای سنتی مخالف با احمدی نژاد و فراکسیون اقلیت مرتبط باشد. آرای مثبت داده شده به سوسن کشاورز را می توان به مزدوران و وابستگان احمدی نژاد نسبت داد و تفاوت رای او با علی آبادی را به متحدان احمدی نژاد که گرایش تند مذهبی و ضد زن دارند نسبت داد.
تحلیل دقیق این موضوع از عهده نویسندگان این پست خارج است و برای تکمیل آن به کمک شما نیاز داریم
No comments:
Post a Comment