بعد از کودتای 22 خرداد محور تمامی بحثهای جمع ما تحلیل اوضاع کنونی، پیدا کردن راه حل، و برنامه ریزی برای اجرای طرحها بود. حس می کردیم که جنبش به سمت روزمره گی پیش می رود و زمان آن رسیده است که حرکتهای اجتماعی تحلیل شوند و برنامه های بلند مدت و خلاقانه ای برای ادامه مبارزه در نظر گرفته شود. سعی می کردیم چکیده بحثها را به صورت منظم منتشر کنیم. گرچه در جذب مخاطب هنوز موفق نبوده ایم ولی رشد تعداد بازدیدکنندگان بسیار امیدوار کننده است. در این پست می خواهم درباره حرکتی که منجر به تولید کلیپ "اتحاد برای آزادی" (ترجمه شده به هفت زبان) شد، بنویسم. چگونه شروع شد، ما چه کردیم، چه انتظاری داشتیم، نتیجه چه شد و چه درسهایی می توان از این تلاش گرفت.
اولین بار "امید" (اسمی که درگروه خطابش می کردیم) ایده جالبی برای تحریک افکار عمومی در خارج از ایران ارائه کرد. در پستهای قبلی بارها از زنده نگهداشتن اخبار جنبش و ایجاد حساسیت در افکار عمومی جهان مطلب نوشته بودم. ایده خیلی ساده و پیش پا افتاده به نظر می رسید: ساخت یک کلیپ بر اساس نمادها و الگوهایی که در خارج ار ایران موثر هستند، برای تعریف داستان کودتا و ایجاد موجی فراگیر برای حمایت خارجیان از جنبش آزادیخواهی مردم ایران. تا بحال کلیپهای زیادی ساخته شده بود. برای همین با این ایده مخالفت شد و بحث همانجا پایان گرفت. اما امید سمجتر از اینها بود که ایده اش را کنار بگذارد. چند روز بعد با یک سناریو و تعداری عکس و ویدیو، طرح خودش را مفصلتر شرح داد. اینبار با وجود انتقادات زیاد، همگی با طرح امید موافقت کردیم و برنامه ریزی کار شروع شد. کلیپ اولیه توسط امید و یکی دیگر از بچه ها آماده شد. هرکدام از ما بر اساس سناریوی اولیه، متن، عکس یا کلیپی که به موضوع نزدیک بود را جمع آوری کردیم و در جلسات گروه روی آنها بحث می کردیم. در کمتر از یک هفته، کلیپی که به نظر همه ما نهایی بود، آماده شد. متن فارسی و هماهنگی تصاویر با موزیک، به نظر ما، آن را بسیار تاثیر گذار کرده بود. ولی جامعه هدف این کلیپ خارج از ایران بود. پس باید به تعداد مناسبی از خارجیان نشان داده می شد و فیدبک آنها بررسی می شد. کلیپ را با بدبختی و اینترنت ذعالی ایران، بر روی رپیدشیر گذاشتیم و لینک را برای تعدادی از دوستانِ نزدیکمان در اروپا، آمریکا و کانادا ارسال کردیم. دوستان ما در خارج دو وظیفه داشتند: اول ترجمه متن به زبان کشوری که در آن بودند (البته ترجه سلیس و تاثیرگذار) و دوم گرفتن فیدبک از خارجیها. پس ارائه ویدویی که ترجمه متنها بر آنها بود، نسخه های ترجمه شده ارسال و بعد از یک هفته فیدبکها را دریافت کردیم. کلیپ نیاز به تغییرات اساسی داشت. تغییرات را اعمال کردیم و پروسه تکرار شد. در کل، حدود بیست نفر درگیر تولید این ویدیوها شدند تا آن را به هفت زبان فارسی، انگلیسی، اسپانایی، آلمانی، روسی، فرانسوی و ایتالیایی ترجمه کنیم.
بعد از دومین رفت و برگشت یک روز عصر مطلع شدیم که امید در خیابان دستگیر شده است. هنوز نمی دانستیم که به دلیل ساخت کلیپ است یا به صورت تصادفی دستگیر شده است. یکی از بچه ها به خانه امید رفت و از هارد کامپیوتر او بک آپ گرفت و باقی اطلاعات آن را از بین برد. چند روزی کل گروه در کما بود. دو تن از بچه ها به شهرستان رفتند و بقیه در تهران عملا مخفی بودیم. خود من حتی می ترسیدم ایمیل بزنم و دایم فکرهای بدی از بلاهایی که سرم خواهد آمد در ذهنم می چرخید. خوشبختانه آن روزها قضیه تجاوزها مطرح نشده بود و گرنه من از ترس و بازسازی ذهنی بلایی که بعد از دستگیری سرم می آید، سکته می کردم!
بعد از حدود ده روز با پیگیری خانواده امید فهمیدیم که او به دلیل شرکت در تجمع دستگیر شده و پرونده خاصی برایش تشکیل نشده است. خوشبختانه توسط گارد دستگیر شده یود و بعد از 3 روز نگهداری در شرایط خیلی بد در یک زندان موقتی (که نمی دانست کجا بوده است) به اوین منتقل شده بود و توانسته بود با خانواده اش تماس بگیرد.
فعالیت از سر گرفته شد. بعد از سومین رفت و برگشت، ویدیوها نهایی شدند و در روز 16 مرداد ویدیوی اتحاد برای آزادی که به هفت زبان ترجمه شده بود، بر یوتیوب قرارگرفت. در روز 17 مرداد متنها و لینک ویدیو ها در این وبلاگ قرار داده شد. روز 19 مرداد صبح زود در بالاترین قرار گرفت و ما ایملیهای مرتبط را ارسال کردیم. تمام مدت چشم از بالاترین بر نمی داشتیم. هر مثبتی که داده می شد به هم زنگ می زدیم و پیش بینی می کردیم که که لینک کِی به صفحه اول راه پیدا خواهد کرد.
لینکی که در بالاترین قرارداده شده بود متاسفانه خیلی زود از دید خارج شد و تنها 10 امتیاز بدست آورد. یک منفی هم داده شد که خیلی خیلی اعصاب ما را بهم ریخت. فشار روحی که از دستگیری امید به ما وارد شده بود، تلاش زیادی که کرده بودیم و توقع بالایی که داشتیم، ما را خیلی نا امید کرد. راستش اول کلی هم فحش به خودمان و ایرانیهای خارج از کشور دادیم. چند روزی دست از هر گونه فعالیتی کشیدیم. به خصوص از بالاترین کاملا متنفر (!) شده بودیم و در بحثها دایم از لزوم ایجاد یک رسانه اینترنتی قوی و حرفه ای صحبت می کردیم که بر اساس نیازهای جنبش طراحی شده باشد.
بعد از 3 روز آرامتر شدیم. ما ایرانهای معمولا عادت داریم که موقع شکست دنبال مقصری به جز خودمان هستیم. ما که ادعای دیدِ تحلیلی داشتیم هم به این دام افتاده بودیم ولی بعد از آرامتر شدن با بررسی مشکلات سعی در پیدا کردن اشتباهات و بر طرف کردن نقاط ضعف کردیم. امروز و پس از 4 روز از اعلام وسیع، ویدوی ها بیش از 1000 بازدید کننده داشته اند و نرخ بازدید امیدوار کننده به نظر نمی رسد. به جز این لینک، هیچ بحث دیگری در فضای اینترنت در این رابطه انجام نشد. ولی ما ناامید نیستیم. فکر می کنیم ایده اصلی درست بوده است و ویدیو هم تا حد زیادی برای رسیدن به آن هدف، مناسب طراحی شده است.
به نظر خودمان مشکل اصلیِ ما، زمان بندی اشتباه بود. اولا زمان ارسال لینک در بالاترین که به نظر ما مخاطبان زیادی در خارج کشور داشت، اشتباه بود. ما زمان را برای اروپا تنظیم کریدم ولی الان فکر می کنیم بچه های آمریکا فعالتر و تا حد زیادی راحتترهستند. شاید به این دلیل است که پیه نرفتن به ایران را به تن خود مالیده اند. دومین دلیلی که به ذهن ما رسید فصل تعطیلات در خارج از کشوربود. این باعث می شد که اگر هم ایمیلی ارسال می شد، خارجیهای کمتری آن را مشاهده کنند. تا بحال هیچ فیدبک و کامنتی نگرفته ایم که بدانیم به نظر مخاطبان ویدیوها چه اثری داشته اند. در حال حاضر برای ایجاد یک موج فراگیر دیگر برای توزیع گسترده ویدیوها برنامه ریزی می کنیم.
امروز که این مطلب را می نویسم، امید هنوز در زندان است اما با تلاشهای انجام شده به زودی آزاد خواهد شد. هدفم از نوشتن این مطلب، فقط ارائه یک گزارش از تلاشمان بود و بیان تجربیاتی که بدست آوردیم. امیدوارم که به دام گِله و غرزدن نیافتاده باشم. دوباره سعی خواهیم کرد که به صورت روزانه نظراتمان را منتشر کنیم. می خواهیم بدانید که به نظرات و همفکری شما نیازمندیم. اگر مطالب و رویکرد این وبلاگ را مفید ارزیابی می کنید، یا اگر پیشنهاد یا انتقادی به مطالب دارید آن را به ما منعکس کنید.
هنوز هم معتقدیم که باید همه ما در حد توان خود، به تحلیل شرایط و برنامه ریزی طولانی مدت روی آوریم:
- یافتن راهی موثر برای تحریک افکار عمومی و جهت دهی رسانه ای
- تعیین زمان فروکشِ انرژی اجتماعی و برنامه ریزی برای وارد کردن ضربات کاری که باعث ایجاد انرژی مجدد می شود
- راهکارهایی برای امیدوار نگهداشتن مردم و افزایش ریزش از جبهه کودتاچیان
و ...
اولین بار "امید" (اسمی که درگروه خطابش می کردیم) ایده جالبی برای تحریک افکار عمومی در خارج از ایران ارائه کرد. در پستهای قبلی بارها از زنده نگهداشتن اخبار جنبش و ایجاد حساسیت در افکار عمومی جهان مطلب نوشته بودم. ایده خیلی ساده و پیش پا افتاده به نظر می رسید: ساخت یک کلیپ بر اساس نمادها و الگوهایی که در خارج ار ایران موثر هستند، برای تعریف داستان کودتا و ایجاد موجی فراگیر برای حمایت خارجیان از جنبش آزادیخواهی مردم ایران. تا بحال کلیپهای زیادی ساخته شده بود. برای همین با این ایده مخالفت شد و بحث همانجا پایان گرفت. اما امید سمجتر از اینها بود که ایده اش را کنار بگذارد. چند روز بعد با یک سناریو و تعداری عکس و ویدیو، طرح خودش را مفصلتر شرح داد. اینبار با وجود انتقادات زیاد، همگی با طرح امید موافقت کردیم و برنامه ریزی کار شروع شد. کلیپ اولیه توسط امید و یکی دیگر از بچه ها آماده شد. هرکدام از ما بر اساس سناریوی اولیه، متن، عکس یا کلیپی که به موضوع نزدیک بود را جمع آوری کردیم و در جلسات گروه روی آنها بحث می کردیم. در کمتر از یک هفته، کلیپی که به نظر همه ما نهایی بود، آماده شد. متن فارسی و هماهنگی تصاویر با موزیک، به نظر ما، آن را بسیار تاثیر گذار کرده بود. ولی جامعه هدف این کلیپ خارج از ایران بود. پس باید به تعداد مناسبی از خارجیان نشان داده می شد و فیدبک آنها بررسی می شد. کلیپ را با بدبختی و اینترنت ذعالی ایران، بر روی رپیدشیر گذاشتیم و لینک را برای تعدادی از دوستانِ نزدیکمان در اروپا، آمریکا و کانادا ارسال کردیم. دوستان ما در خارج دو وظیفه داشتند: اول ترجمه متن به زبان کشوری که در آن بودند (البته ترجه سلیس و تاثیرگذار) و دوم گرفتن فیدبک از خارجیها. پس ارائه ویدویی که ترجمه متنها بر آنها بود، نسخه های ترجمه شده ارسال و بعد از یک هفته فیدبکها را دریافت کردیم. کلیپ نیاز به تغییرات اساسی داشت. تغییرات را اعمال کردیم و پروسه تکرار شد. در کل، حدود بیست نفر درگیر تولید این ویدیوها شدند تا آن را به هفت زبان فارسی، انگلیسی، اسپانایی، آلمانی، روسی، فرانسوی و ایتالیایی ترجمه کنیم.
بعد از دومین رفت و برگشت یک روز عصر مطلع شدیم که امید در خیابان دستگیر شده است. هنوز نمی دانستیم که به دلیل ساخت کلیپ است یا به صورت تصادفی دستگیر شده است. یکی از بچه ها به خانه امید رفت و از هارد کامپیوتر او بک آپ گرفت و باقی اطلاعات آن را از بین برد. چند روزی کل گروه در کما بود. دو تن از بچه ها به شهرستان رفتند و بقیه در تهران عملا مخفی بودیم. خود من حتی می ترسیدم ایمیل بزنم و دایم فکرهای بدی از بلاهایی که سرم خواهد آمد در ذهنم می چرخید. خوشبختانه آن روزها قضیه تجاوزها مطرح نشده بود و گرنه من از ترس و بازسازی ذهنی بلایی که بعد از دستگیری سرم می آید، سکته می کردم!
بعد از حدود ده روز با پیگیری خانواده امید فهمیدیم که او به دلیل شرکت در تجمع دستگیر شده و پرونده خاصی برایش تشکیل نشده است. خوشبختانه توسط گارد دستگیر شده یود و بعد از 3 روز نگهداری در شرایط خیلی بد در یک زندان موقتی (که نمی دانست کجا بوده است) به اوین منتقل شده بود و توانسته بود با خانواده اش تماس بگیرد.
فعالیت از سر گرفته شد. بعد از سومین رفت و برگشت، ویدیوها نهایی شدند و در روز 16 مرداد ویدیوی اتحاد برای آزادی که به هفت زبان ترجمه شده بود، بر یوتیوب قرارگرفت. در روز 17 مرداد متنها و لینک ویدیو ها در این وبلاگ قرار داده شد. روز 19 مرداد صبح زود در بالاترین قرار گرفت و ما ایملیهای مرتبط را ارسال کردیم. تمام مدت چشم از بالاترین بر نمی داشتیم. هر مثبتی که داده می شد به هم زنگ می زدیم و پیش بینی می کردیم که که لینک کِی به صفحه اول راه پیدا خواهد کرد.
لینکی که در بالاترین قرارداده شده بود متاسفانه خیلی زود از دید خارج شد و تنها 10 امتیاز بدست آورد. یک منفی هم داده شد که خیلی خیلی اعصاب ما را بهم ریخت. فشار روحی که از دستگیری امید به ما وارد شده بود، تلاش زیادی که کرده بودیم و توقع بالایی که داشتیم، ما را خیلی نا امید کرد. راستش اول کلی هم فحش به خودمان و ایرانیهای خارج از کشور دادیم. چند روزی دست از هر گونه فعالیتی کشیدیم. به خصوص از بالاترین کاملا متنفر (!) شده بودیم و در بحثها دایم از لزوم ایجاد یک رسانه اینترنتی قوی و حرفه ای صحبت می کردیم که بر اساس نیازهای جنبش طراحی شده باشد.
بعد از 3 روز آرامتر شدیم. ما ایرانهای معمولا عادت داریم که موقع شکست دنبال مقصری به جز خودمان هستیم. ما که ادعای دیدِ تحلیلی داشتیم هم به این دام افتاده بودیم ولی بعد از آرامتر شدن با بررسی مشکلات سعی در پیدا کردن اشتباهات و بر طرف کردن نقاط ضعف کردیم. امروز و پس از 4 روز از اعلام وسیع، ویدوی ها بیش از 1000 بازدید کننده داشته اند و نرخ بازدید امیدوار کننده به نظر نمی رسد. به جز این لینک، هیچ بحث دیگری در فضای اینترنت در این رابطه انجام نشد. ولی ما ناامید نیستیم. فکر می کنیم ایده اصلی درست بوده است و ویدیو هم تا حد زیادی برای رسیدن به آن هدف، مناسب طراحی شده است.
به نظر خودمان مشکل اصلیِ ما، زمان بندی اشتباه بود. اولا زمان ارسال لینک در بالاترین که به نظر ما مخاطبان زیادی در خارج کشور داشت، اشتباه بود. ما زمان را برای اروپا تنظیم کریدم ولی الان فکر می کنیم بچه های آمریکا فعالتر و تا حد زیادی راحتترهستند. شاید به این دلیل است که پیه نرفتن به ایران را به تن خود مالیده اند. دومین دلیلی که به ذهن ما رسید فصل تعطیلات در خارج از کشوربود. این باعث می شد که اگر هم ایمیلی ارسال می شد، خارجیهای کمتری آن را مشاهده کنند. تا بحال هیچ فیدبک و کامنتی نگرفته ایم که بدانیم به نظر مخاطبان ویدیوها چه اثری داشته اند. در حال حاضر برای ایجاد یک موج فراگیر دیگر برای توزیع گسترده ویدیوها برنامه ریزی می کنیم.
امروز که این مطلب را می نویسم، امید هنوز در زندان است اما با تلاشهای انجام شده به زودی آزاد خواهد شد. هدفم از نوشتن این مطلب، فقط ارائه یک گزارش از تلاشمان بود و بیان تجربیاتی که بدست آوردیم. امیدوارم که به دام گِله و غرزدن نیافتاده باشم. دوباره سعی خواهیم کرد که به صورت روزانه نظراتمان را منتشر کنیم. می خواهیم بدانید که به نظرات و همفکری شما نیازمندیم. اگر مطالب و رویکرد این وبلاگ را مفید ارزیابی می کنید، یا اگر پیشنهاد یا انتقادی به مطالب دارید آن را به ما منعکس کنید.
هنوز هم معتقدیم که باید همه ما در حد توان خود، به تحلیل شرایط و برنامه ریزی طولانی مدت روی آوریم:
- یافتن راهی موثر برای تحریک افکار عمومی و جهت دهی رسانه ای
- تعیین زمان فروکشِ انرژی اجتماعی و برنامه ریزی برای وارد کردن ضربات کاری که باعث ایجاد انرژی مجدد می شود
- راهکارهایی برای امیدوار نگهداشتن مردم و افزایش ریزش از جبهه کودتاچیان
و ...
سلام
ReplyDeleteویدئو را دیدم. ناامید نشید. صبر داشته باشید. سعی کنین بیشتر اطلاع رسانی کنید
V
زیاد در مورد «امید» اطلاعات ندهید.
ReplyDeleteممکن است شناسایی شود و برایش دردسر ایجاد شود.
ايميلي كه تمام در مورد اين مطلب و ويديو ساخت شما عزيزان هست به دست من رسيد از دوستاني كه در خارج از كشور فعال هستند... بدونين كه نتيجه گرفته ايد و خواهيد گرفت...
ReplyDeleteما تازه اميد دار شديم...
همه ما اميد هستيم...
موفق باشيد.
به اميد پيروزي سبزها...